Θυμάμαι ότι τα βίλατζ τα είχα συνδέσει με τα ‘μεγάλα’ παιδιά. Όταν ξεκίνησε το γυμνάσιο, ξεκίνησαν και οι συστηματικές έξοδοι εκεί, όχι μόνο οι δικές μας αλλά και όλων των εφήβων του Παγκρατίου και των γύρω περιοχών. Παίζαμε διάφορα παιχνίδια μέσα και έξω από τα μαγαζιά του εμπορικού, τα internet cafe, το σινεμά. Το “Millennial ghost mall’’ είναι μια διαδρομή, μια καταγραφή των αναμνήσεων και των βιωμάτων μας εκεί, στο εμπορικό που τώρα είναι φάντασμα και κάποτε ήταν η περιοχή μας, η εφηβική μας χαρά.